Η παραχάραξη της Ιστορίας.


Βιβλίο με "πράσινη" προπαγάνδα στα σχολεία.



ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ: Διχαστικό βιβλίο-πρόκληση που παραποιεί τη Νεότερη Ιστορία τnς Ελλάδας θα αρχίσει να διδάσκεται τη νέα σχολική χρονιά στους μαθητές τnς Γ' τάξης του Ενιαίου Λυκείου. Πρόκειται για μια μονομερή καταγραφή ιστορικών γεγονότων, καθώς υιοθετούνται οι «απόψεις του ΠΑΣΟΚ και της ευρύτερης Αριστεράς, ενώ εκφράζονται θέσεις που αποτελούν ύβρεις για τη φιλελεύθερη παράταξη και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Του Νίκου Κουφάκου



ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ:

«Η αλήθεια δεν είναι μόνο εδώ…»

«Μην περιμένετε να βρείτε στις σελίδες που ακολουθούν τη μια και μοναδική αληθινή ιστορία...». Με τα λόγια αυτά η συγγραφική ομάδα με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου ιστορικό κ. Γιώργο Κόκκινο, προϊδεάζει τους αναγνώστες/μαθητές για το περιεχόμενο του βιβλίου που εγκρίθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το υπουργείο Παιδείας για να διδαχθεί από την επόμενη σχολική χρονιά στους μαθητές της Γ’ τάξης του Ενιαίου Λυκείου (Γενικής Παιδείας).

Στο βιβλίο «Ιστορία του νεώτερου και σύγχρονου κόσμου» εξετάζεται η ευρωπαϊκή Ιστορία στην οποία περιλαμβάνεται και η ελληνική κατά το 19ο και τον 20ό αιώνα, όπου άλλαξε ριζικά ολόκληρος ο κόσμος αλλά και η χώρα μας. "Χιλιάδες βιβλία και εκατομμύρια άρθρα γράφτηκαν και συνεχίζουν να γράφονται από ανθρώπους που ερευνούν αυτές τις αλλαγές.

Εννοείται πως δεν συμφωνούν όλοι οι συγγραφείς μεταξύ τους . Καθένας έχει τη δική του σκοπιά», υποστηρίζουν οι συγγραφείς στον πρόλογο του βιβλίου.

«Μην περιμένετε να βρείτε στις σελίδες που ακολουθούν (ή σε οποιοδήποτε άλλο βιβλίο) τη μια και μοναδική αληθινή Ιστορία.

Όλα τα εγχειρίδια Ιστορίας αφηγούνται μια Ιστορία η οποία έχει μικρότερη ή μεγαλύτερη σχέση με όσα συνέβησαν, αλλά κανένα τους δεν περικλείει την Ιστορία, κανένα δεν εξηγεί όλα όσα συνέβησαν και όπως ακριβώς συνέβησαν.

Και όταν κατορθώνουμε να διακρίνουμε με απόλυτη βεβαιότητα τι ακριβώς συνέβη στο παρελθόν, και τότε ακόμη δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για το νόημά τους», προειδοποιεί η συγγραφική ομάδα τους αναγνώστες/μαθητές στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου.



 

 

 

 

Το άσπρο παρουσιάζεται μαύρο μέσα στις σελίδες του νέου βιβλίου της Ιστορίας που θα αρχίζει να διανέμεται την επόμενη σχολική χρονιά στους μαθητές της Γ' Λυκείου.

Στο βιβλίο υιοθετούνται ως ιστορικά γεγονότα εικασίες και εκτιμήσεις μιας μερίδας ιστορικών - πολιτικών, ενώ αλλοιώνονται και παραποιούνται στοιχεία ακυρώνοντας την προσφορά της φιλελεύθερης παράταξης στη νεότερη ιστορία του τόπου.

Όσοι έχουν διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο υποστηρίζουν ότι μπορεί να κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να διδαχθεί στα σχολεία καθώς η διδασκαλία του θα διχάσει καθηγητές, μαθητές αλλά και γονείς.

Θεωρούν βέβαιο ότι θα αντιδράσουν όσοι δεν υιοθετούν τις απόψεις των συγγραφέων, καθώς αναφέρονται σε γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών και υπάρχουν πολλοί που τα έχουν ζήσει και έχουν προσωπική γνώμη.

Προσέγγιση:

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του νέου βιβλίου της Γ' τάξης του Ενιαίου Λυκείου (Γενικής Παιδείας) διαπιστώνει κανείς ότι γίνεται μια μονομερής προσέγγιση σε μια σειρά ιστορικών γεγονότων που κυριάρχησαν στη νεότερη ιστορία της χώρας μας.

Στην ουσία πρόκειται για μια πράσινη προπαγάνδα που αναμοχλεύει τα μίση και τα πάθη του παρελθόντος, θυμίζοντας περισσότερο προεκλογική ομιλία ενός πολιτευτή, παρά σχολικό βιβλίο που θα διδαχθεί σε μαθητές.

Το βιβλίο εκθειάζει την παρουσία των αριστερών κομμάτων και υμνεί τις πολιτικές επιλογές των ηγετών της «προοδευτικής» παράταξης, υιοθετώντας μονομερείς απόψεις σε αμφιλεγόμενα γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη ιστορία του τόπου.

Αντίθετα, αποσιωπά ή ελαχιστοποιεί την προσφορά των άλλων παρατάξεων αγνοώντας ή αποφεύγοντας εκτενείς αναφορές σε επιτεύγματα καθοριστικά για την ανάπτυξη και την πρόοδο της χώρας μας.

«Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο κομματικής προπαγάνδας, εμπνευσμένο από το πνεύμα των Δολιανών» επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ, κ. Αντώνης Αντωνάκος, ο oπoίoς τονίζει: «Αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για κομματικά σεμινάρια στελεχών, αλλά δεν έχει θέση στο σχολείο. Το υπουργείο Παιδείας οφείλει να το αποσύρει άμεσα».

Ο κ. Αντωνάκος επιρρίπτει ευθύνες στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, θεωρώντας ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι αντιπαιδαγωγικό και ακατάλληλο για να εισαχθεί στα σχολεία και να διδαχθεί στους μαθητές.

«Μπορεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να επιλέγει, να αναθέτει και να εγκρίνει τα σχολικά βιβλία αλλά οι πολιτικές ευθύνες μεταβιβάζονται στο υπουργείο Παιδείας για την εισαγωγή του συγκεκριμένου βιβλίου στα σχολεία» αναφέρει ο κ. Αντωνάκος, ο οποίος πιστεύει: «Οι εκπαιδευτικοί με φιλελεύθερη ιδεολογία θα έχουν ηθικό πρόβλημα για να διδάξουν αρκετά κεφάλαια του βιβλίου, ενώ αντιδράσεις αναμένεται να υπάρξουν και από τους μαθητές».

Τα επίμαχα σημεία:

Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα από τα «επίμαχα» αποσπάσματα του συγκεκριμένου βιβλίου που πρόκειται να διδαχθεί την ερχόμενη σχολική χρονιά στους μαθητές της Γ' τάξης του Ενιαίου Λυκείου (Γενικής Παιδείας).

Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση:

Στην τελευταία παράγραφο της σελίδας 228 αναφέρεται:

«...Το επόμενο έτος κέρδισε τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Άρχισε έτσι η προσπάθεια για την πολιτική και κοινωνική ενσωμάτωση των περιθωριοποιημένων μικροαστικών, εργατικών και αγροτικών στρωμάτων και για την υπέρβαση των εμφύλιο-πολεμικών αντιθέσεων».

Πρόκειται για μια καθαρά κομματική τοποθέτηση για ένα θέμα που πρόσφατα αποτέλεσε αντικείμενο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης στη Βουλή.

Η αντιδικία αυτή δείχνει ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται σε σχολικό βιβλίο και πολύ περισσότερο να διδάσκεται σε μαθητές.

Για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή:

Στη σελίδα 227 του βιβλίου υποστηρίζεται:

«...Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εδραιώνεται στην εξουσία από το1955 ως το 1963, χάρη στην υποστήριξη του θρόνου και των Αμερικανών και με τη βοήθεια του δικού του προσωπικού του κόμματος, της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ).»

Είναι τουλάχιστον αυθαίρετη θέση, καθώς δεν έχει αποδειχθεί κάτι τέτοιο ιστορικά.

ΕΑΜ – ΕΔΕΣ

Και «φάουλ» για τον Εμφύλιο:

Θύελλα αντιδράσεων σε καθηγητές και μαθητές αναμένεται να προκαλέσουν και τα κεφάλαια του βιβλίου για την περίοδο του εμφυλίου πολέμου (1946 - 49) αλλά και της Εθνικής Αντίστασης. Οι συγγραφείς του βιβλίου παρουσιάζουν το ΕΑΜ σαν μια ειρηνι­κή κίνηση που γαλούχησε τους πολίτες με τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας, ενώ «υιοθετούν» την άποψη ότι επωμίστηκε τη «μερίδα του λέοντος" στην αντιστασιακή δράση. Από την άλλη πλευρά, εμφανίζουν τον ΕΔΕΣ να ελέγχεται από τους Άγγλους και να στελεχώνεται κυρίως από αντιδραστικούς, δοσίλογους και πράκτορες, που δεν είχαν άλλους στόχους εκτός από να επιδιώκουν την εξόντωση του ΕΑΜ και να κρατάνε υποδουλωμένη την Ελλάδα. Ενδεικτικά στη σελίδα 204 του βιβλίου αναφέρονται τα εξής: «Παράλληλα προs τον ΕΛΑΣ δρούσε, κυρίως στην Ήπειρο, ο Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (ΕΔΕΣ) του Ναπολέοντα Ζέρβα, τον οποίο έλεγχαν οι Βρετανοί. Ο ΕΔΕΣ έθεσε πρώτη προτεραιότητα την καταπολέμηση του ΕΑΜ και σύναψε ανακωχή με τους Γερμανούς την κρίσιμη περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου του 1943 και Αυγούστου του 1944, (όταν, σύμφωνα και με τις βρετανικές  εκθέσεις, ο ΕΛΑΣ είχε επωμιστεί τη "μερίδα του λέοντος" στην αντιστασιακή δράση». Στη σελίδα 206 του βιβλίου σημειώνουν: «Με δύο λόγια η ήττα του ΕΑΜ στη μάχη της Αθήνας παρέδωσε τη χώρα στην παρακρατική Άκρα Δεξιά, η οποία είχε ενσωματώσει και τον κύριο όγκο των συνεργατών των Γερμανών. Μπροστά της ήταν ανίσχυροι οι μετριοπαθείς πολιτικοί που τυπικώς διοικούσαν τη χώρα: οι κυβερνήσεις άλλαζαν διαρκώς ενώ την πραγματική εξουσία διατηρούσε ο Βρετανός πρέσβης. Το Κομμουνιστικό Κόμμα ήθελε να ενταχθεί στο πολιτικό σύστημα (και γι' αυτό διέλυσε τον ΕΛΑΣ και απομάκρυνε ασυμβίβαστα στελέχη του, όπως τον Άρη Βελουχιώτη) αλλά ο ξένος παράγοντας και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν του το επέτρεψαν. Η συστηματική δίωξη όλων των δημοκρατικών και η παρατεταμένη περίοδος κρατικής τρομοκρατίας αφενός και μια σειρά άστοχων αποφάσεων του ΚΚΕ αφετέρου, οδήγησαν στον εμφύλιο πόλεμο του 1946-49».


Για Γεώργιο Παπανδρέου:

 

Στην επόμενη παράγραφο της σελίδας 227 σημειώνεται:

«Ο Γεώργιος Παπανδρέου, επικεφαλής της νεοπαγούς Ένωσης Κέντρου (ΕΚ) κηρύσσει, σης αρχές της δεκαετίας του 1960, τον Ανένδοτο Αγώνα, δηλαδή τη λαϊκή κινητοποίηση εναντίον του «κομματικού κράτους», που είχε εγκαθιδρύσει η δεξιά παράταξη...».

Είναι σαφές ότι η έννοια του «παρακράτους της Δεξιάς» δεν υιοθετείται από όλους τους Έλληνες. Τα εισαγωγικά αναιρούνται στην αμέσως επόμενη παράγραφος όπου οι συγγραφείς ισχυρίζονται:

«Οι αιτιάσεις του Παπανδρέου φάνηκαν να δικαιώνονται όταν το παρακράτος δολοφόνησε στη Θεσσαλονίκη, το Μάιο του 1963, τον αριστερό βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη. Και ακόμη περισσότερο όταν ο κρατικός μηχανισμός προσπάθησε να συγκαλύψει τους ενόχους...».

Στην αρχή της επόμενης παραγράφου υποστηρίζουν:

«Το Φεβρουάριο του 1964 πραγματοποιούνται νέες εκλογές, οι πρώτες από το Μεσοπόλεμο που ήταν πράγματι ελεύθερες...».

Άρα, κατά τους συγγραφείς του βιβλίου, οι προηγούμενες κυβερνήσεις Καραμανλή δεν εξελέγησαν από καθαρές εκλογές. Γι' αυτό ίσως φαίνεται ότι δεν κάνουν ειδική μνεία στο έργο του Κ. Καραμανλή αλλά περιορίζονται να αναφέρουν συνοπτικά ορισμένα θετικά σημεία, τα οποία λειτουργούν περισσότερο ως άλλοθι και δεν αλλοιώνουν τα αρνητικά μηνύματα που θα περάσουν στους αναγνώστες / μαθητές.

Στην τελευταία παράγραφο της σελίδας 227 σημειώνουν:

«Η Χούντα των Συνταγματαρχών, υπό τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, κατέλαβε την εξουσία την 21η Απριλίου, προλαβαίνοντας τη "Χούντα των Στρατηγών" που ευνοούσε ο Κωνσταντίνος...».

Δεν έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος «ευνοούσε τη Χούντα των Στρατηγών» όπως υποστηρίζουν οι συγγραφείς που τον χαρακτηρίζουν «άπειρο όσο και αυταρχικό» σε άλλο σημείο του βιβλίο.

Το κυπριακό πρόβλημα:

Στη σελίδα 225 του βιβλίου αναφέρεται :

«Μετά το 1967 η στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα προσπάθησε να απομακρύνει τον πρόεδρο Μακάριο θεωρώντας πως έτσι θα κατόρθωνε την Ένωση. Υπέθαλπε, λοιπόν, την τρομοκρατική οργάνωση ΕΟΚΑ Β', η δράση της οποίας όμως έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα και συσπείρωσε τους Ελληνοκύπριους γύρω από το Μακάριο.

Τότε οι δικτάτορες αποφάσισαν να ανατρέφουν τον πρόεδρο με στρατιωτικό πραξικόπημα, το οποίο επιχείρησαν τον Ιούλιο του 1974. Ακολούθησε η τουρκική εισβολή του Αττίλα, η οποία κατέληξε στη ντε φάκτο διχοτόμηση του νησιού»

Το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει προκαλέσει την αντίδραση του κυπριακού λαού. Ήδη ο υπουργός Παιδείας της Κύπρου έχει ζητήσει από τον Έλληνα ομόλογο του Π. Ευθυμίου να αλλάξει το επίμαχο σημείο του βιβλίου, που χαρακτηρίζει ως τρομοκρατική οργάνωση την ΕΟΚΑ Β'.

Για τη φιλελεύθερη Ιδεολογία:

Στη σελίδα 101 του βιβλίου οι συγγραφείς θέτουν το ερώτημα:

«Κατά τη φιλελεύθερη ιδεολογία, καθένας είναι υπεύθυνος για τη μοίρα του. Τι θα απαντούσατε σε αυτό τον ισχυρισμό, αν μπορούσατε να μιλήσετε για λογαριασμό ενός παιδιού μιας εργατικής οικογένειας που γεννήθηκε στο Λονδίνο κατά την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και μεγάλωσε κάτω από συνθήκες παρόμοιες με αυτές που διαβάσατε στο κείμενο του βιβλίου σας;

Είναι σαφές ότι το κείμενο του βιβλίου επιχειρεί να ακυρώσει την ιδεολογία του φιλελευθερισμού στη συνείδηση του μαθητή.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

9-06-2002

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ακολουθώντας μια πάγια στρατηγική, του Π.Α.Σ.Ο.Κ. και της Αριστεράς, που στόχο είχε την διαστρέβλωση της Ιστορίας, το 2002 το βιβλίο ετοιμάστηκε και είχε ήδη αποσταλεί για διανομή από τον Σεπτέμβριο σε αρκετά σχολεία. Μετά το ανωτέρω δισέλιδο (σαλόνι) δημοσίευμα που προκάλεσα στις 9/6ου και ένα δεύτερο στην ίδια εφημερίδα την αμέσως επόμενη μέρα 10/6ου ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων στον τύπο και στο κοινοβούλιο αναγκάζοντας τελικά την κυβέρνηση σε ένα μήνα να το αποσύρει.