ΒΟΛΟΣ
Συνέντευξη σε τοπική εφημερίδα.
Κάνετε λόγο για χρόνια εκπαιδευτικά προβλήματα. Τι εννοείτε;
Δαπανούμε το 3,5% του Α.Ε.Π. όταν ο μέσος όρος των χωρών της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α. ξεπερνά το 5% και όταν χώρες όπως η Δανία δαπανούν το 8,1% αντίστοιχα. Ασφαλώς δεν μπορεί κανένας να πιστέψει ότι μπορούμε εμείς να καταφέρουμε το ίδιο αποτέλεσμα με πολύ μικρότερες δαπάνες. Η υποχρηματοδότηση λοιπόν είναι ένα από τα δύο βασικά προβλήματα το οποίο ομολόγησε και η κυβέρνηση υποσχόμενη προεκλογικά ότι το 2008!!! θα ανέλθει στο 5%. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η ανυπαρξία εκπαιδευτικής φιλοσοφίας στόχων και στρατηγικής. Το διαρκές ράβε – ξήλωνε έχει δημιουργήσει στην εκπαίδευση μια κατάσταση στην οποία ταιριάζει το «πλίνθοι, λίθοι, κέραμοι ατάκτως εριμμένοι».
Ο διάλογος έκλεισε, αποφάνθηκε ο κ. Ευθυμίου. Θεωρείτε ότι η απεργιακή ένταση στο χώρο της παιδείας θα εκτονωθεί μετά από αυτό;
Είναι αδύνατον να κλείσει κάτι το οποίο ουδέποτε άνοιξε. Έχουμε καταγγείλει ότι παρά το ότι έχουμε από τις 22 Ιουλίου στείλει τα αιτήματα μας στα υπουργεία Παιδείας και Οικονομικών ζητώντας συνάντηση για να τα συζητήσουμε καμία συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε. Αντί για διάλογο η Κυβέρνηση επέλεξε την τακτική των τελεσιγράφων. Η τακτική αυτή δεν θα φέρει αποτέλεσμα γιατί οι εκπαιδευτικοί είναι εξοργισμένοι με τον εμπαιγμό και την υποβάθμιση. Όσο συνεχίζεται αυτή η συμπεριφορά που θίγει την αξιοπρέπεια μας τόσο η αποφασιστικότητά μας δυναμώνει και η ενότητά μας σφυρηλατείται.
Τα αιτήματά σας χαρακτηρίζονται “παράλογα” από την Κυβέρνηση…
Η Κυβέρνηση θεωρεί λογικό να υπάρχουν υπερτιμήσεις 200% στα δημόσια έργα και στο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, θεωρεί λογικό η παραοικονομία να έχει φτάσει στο 40%, θεωρεί λογικό μια κρατικοδίαιτη νομενκλατούρα μερικών χιλιάδων «φίλων» να έχει μηνιαίες αποδοχές που προκαλούν και παράλληλες αμοιβές για επιτροπές και Δ.Σ. που εξοργίζουν, θεωρεί λογικό τα επιδόματα κλάδων του δημοσίου να ξεπερνούν τις συνολικές αποδοχές των εκπαιδευτικών, δεν θεωρεί όμως λογική την απαίτηση των εκπαιδευτικών να μην αποτιμάται το λειτούργημα τους λιγότερο από κάποιων αποφοίτων της στοιχειώδους εκπαίδευσης. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση θεωρεί λογικό το 2003 να έχουμε σχολείο (19ο Λύκειο Αθηνών) πάνω από βενζινάδικο και πρόβλημα διπλοβάρδιας που σε κάποιους δήμους της Θεσσαλονίκης ξεπερνά το 60%, δεν θεωρεί όμως να διεκδικούμε το 5% του Α.Ε.Π. για την Παιδεία. Η κυβέρνηση θεωρεί λογικό το διαρκές ράβε ξήλωνε των υπουργών παιδείας, δεν θεωρεί όμως λογική την απαίτηση για ευρύ διάλογο με τους εκπαιδευτικούς φορείς και την εγκατάλειψη του αυταρχισμού στο χώρο της εκπαίδευσης.
Η ΑΔΕΔΥ αποφάσισε 24ωρη πανελλαδική απεργία για τις 4 Νοεμβρίου, προσπαθώντας να δώσει μαζικότητα και να γενικεύσει το απεργιακό μέτωπο των δημοσίων υπαλλήλων. Ωστόσο, πολλοί εκπαιδευτικοί δεν συμμετέχουν σε απεργίες της ΑΔΕΔΥ, ζητώντας εκπαιδευτικό μισθολόγιο…
Επί τρία χρόνια η κυβέρνηση ενέπαιζε τους Δημοσίους Υπαλλήλους, με την δημιουργία της επιτροπής Κιντή για να μελετήσει δήθεν το μισθολόγιο των Δ.Υ. στα πλαίσια της σύγκλισης με τους μισθούς των Ευρωπαίων συναδέλφων. Το αποτέλεσμα ήταν το πόρισμα της επιτροπής να καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων, ενώ το μόνο που όχι μόνο συνέκλινε αλλά και ξεπέρασε το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό, είναι το κόστος ζωής. Αντί λοιπόν να υιοθετήσει το πόρισμα της δικής επιτροπής προχωράει σε ένα δήθεν νέο μισθολόγιο το οποίο σε πολλές περιπτώσεις δεν καλύπτει ούτε τον πληθωρισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τον νεοδιόριστο καθηγητή με βάση αυτό το καινούργιο μισθολόγιο η καθαρή αύξηση που προβλεπόταν ήταν της τάξεως των 30 λεπτών την ημέρα. Είναι λοιπόν απόλυτα δικαιολογημένη η αντίδραση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και θα πρέπει να στηριχθεί από όλους. Όσον αφορά εμάς τους εκπαιδευτικούς θεωρώ ότι η συγκεκριμένη απεργία θα συμπέσει με μια ευρύτερη κινητοποίηση δική μας στην οποία η συμμετοχή των συναδέλφων θα είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Επιπλέον όσο και αν υπάρχουν έντονες διαφοροποιήσεις σχετικά με την μορφή που έχει και με την μορφή που θα πρέπει να έχει ένα μισθολόγιο και με την επιθυμητή κατάταξη των διαφόρων κατηγοριών και των διαφόρων κλάδων ή ακόμα περισσότερο με το ειδικό εκπαιδευτικό μισθολόγιο, είναι σαφές ότι αυτό που προέχει αυτή την στιγμή για τους εκπαιδευτικούς είναι η ικανοποίηση του βασικού αιτήματος που θα υλοποίηση την αυτονόητη απαίτηση μας «να ζούμε με αξιοπρέπεια μόνο από τον μισθό μας».
Υπάρχει συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση στους εκπαιδευτικούς, η οποία εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Γιατί, κατά τη γνώμη σας, συμβαίνει αυτό;
Επί 6 χρόνια οι εκπαιδευτικοί είμαστε καθηλωμένοι οικονομικά σε τέτοιο βαθμό που θα θεωρούσε κάποιος ότι η κυβέρνηση έχει απωθημένα απέναντι μας. Το ίδιο χρονικό διάστημα οι παροχές σε άλλους κλάδους ήταν πλουσιοπάροχες και συνήθως «κάτω από το τραπέζι». Αυτό οδήγησε τους εκπαιδευτικούς στην τελευταία βαθμίδα της κλίμακας ακόμα και κάτω από συναδέλφους της στοιχειώδους εκπαίδευσης. Και αυτό όταν την ίδια στιγμή η κυβέρνηση είχε συγκροτήσει την επιτροπή Μπλέσιου για να μελετήσει την κατάσταση των εκπαιδευτικών και όταν η επιτροπή αυτή είχε προτείνει ουσιαστικές αυξήσεις. Το πόρισμα πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων όπως και οι δημόσιες υποσχέσεις Υπουργών και Υφυπουργών ότι θα χορηγηθεί και στους εκπαιδευτικούς το επίδομα των 176 ΕΥΡΩ που δόθηκε σε 180000 δημοσίους υπαλλήλους.
Πως αντικρούετε το σύστημα διαφοροποιημένων μισθών και σύνδεσής τους με την παραγωγικότητα, που εισάγει η Κυβέρνηση στο σχολείο;
Οι προθέσεις αυτές της κυβέρνησης που έγιναν ξεκάθαρες με την συνέντευξη Χριστοδουλάκη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ μόνο σαν Αμερικάνικο αστείο μπορούν να αντιμετωπισθούν. Είναι σαφές ότι μόνο σαν εργαλείο ακόμα μεγαλύτερης χειραγώγησης της κοινωνίας και των εργαζομένων μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάτι τέτοιο. Και αν δεν είναι το πονηρό προεκλογικό κλείσιμο του ματιού σε κάποιους αφελείς που θεωρούν ότι το δημόσιο με την απόλυτη υποτέλεια του στους κομματικούς μηχανισμούς μπορεί να λειτουργήσει με τους όρους του ιδιωτικού τομέα, τότε είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνες προθέσεις οι οποίες δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να εφαρμοσθούν. Από το άλλο μέρος η χρονική συγκυρία που επέλεξε ο κύριος Χριστοδουλάκης για να κάνει τις συγκεκριμένες δηλώσεις δεν είναι καθόλου τυχαία. Επιχειρεί για μια ακόμα φορά να αποπροσανατολίσει από τα προβλήματα που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση ενοχοποιώντας τους εκπαιδευτικούς. Όμως καλά θα έκανε ο Υπουργός να μας εξηγήσει γιατί σήμερα 12 Οκτωβρίου λείπουν 6500 εκπαιδευτικοί από τα σχολεία επειδή αρνείται να χορηγήσει τις αναγκαίες πιστώσεις για να προσληφθούν αναπληρωτές αντί να επιδίδεται σε ασκήσεις επί χάρτου αναπαράγοντας περιθωριακές απόψεις με προφανείς στόχους.
Πως αντιμετωπίζετε την εισαγωγή ελαστικοποιημένων σχέσεων εργασίας και τη μερική απασχόληση, που επίσης εισάγεται από την Κυβέρνηση στο σχολείο;
Παρατηρείται μια τάση επέκτασης του θεσμού του ωρομισθίου τα τελευταία χρόνια με διάφορα προσχήματα την οποία εμείς αποδοκιμάζουμε. Επίσης σταθερά απαιτούμε αυξημένους διορισμούς και την μονιμοποίηση των αναπληρωτών. Το λειτούργημα του εκπαιδευτικού απαιτεί εργασιακή ασφάλεια, παιδαγωγική ελευθερία, επιστημονική στήριξη, και οικονομική επάρκεια για να αποδώσει αυτά που έχει ανάγκη η νέα γενιά και που δικαιολογημένα απαιτεί η κοινωνία.
10-10-2003
Αντώνης Αντωνάκος
Πρόεδρος Ο.Λ.Μ.Ε.