Εκτύπωση
Κατηγορία: Αρθρογραφία
Εμφανίσεις: 1766

 

Η αντιμετώπιση της κρίσης και η παραοικονομία.

Όσοι κατά καιρούς έχουν ασχοληθεί με δίαιτες γνωρίζουν ότι είναι λάθος προσπαθώντας να χάσεις κιλά να κόψεις ξαφνικά το φαγητό λιμοκτονώντας.

Όπως λένε, οι ειδικοί γιατροί και διαιτολόγοι, σε μια τέτοια περίπτωση ο οργανισμός προσπαθώντας να ανταποκριθεί στην ξαφνική και «βίαιη» αλλαγή συμπεριφοράς, αντί να «κάψει» το περιττό λίπος κάτι που είναι ο επιθυμητός στόχος, κρατάει άμυνα με αποτέλεσμα να ατονεί ο μυϊκός ιστός και να αποδυναμώνεται γενικά ο οργανισμός. Σε ακραίες μάλιστα περιπτώσεις μπορεί κάποιος να οδηγηθεί σε νευρική ανορεξία με ολέθριες συνέπειες.

Αντίθετα όλοι οι ειδικοί συνιστούν μια συνεχή «τροφοδοσία» του οργανισμού σε τακτά και όχι με μεγάλη μεταξύ τους απόσταση προσεγμένα «γεύματα» σε συνδυασμό με άσκηση με τελικό στόχο μέσω της αλλαγής του μεταβολισμού να επιταχυνθεί η κατανάλωση του περιττού λίπους.

Τώρα τι σχέση έχουν αυτά με την οικονομική κρίση και την παραοικονομία θα αναρωτηθείτε;

Και όμως, ακούμε συχνά να γίνεται λόγος για τις εκτιμήσεις ότι η Ελλάδα θα απέφευγε την κρίση λόγω του «λίπους» της παραοικονομίας που ήταν συσσωρευμένο στην αγορά της.

Καθώς μάλιστα η οικονομία μας ήταν από αυτή την άποψη ιδιαίτερα «παχύσαρκη» τα περιθώρια αντιμετώπισης του προβλήματος ήταν ιδιαίτερα σημαντικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις τον περασμένο Μάιο ο αρμόδιος Γ.Γ. εσόδων του υπουργείου Οικονομικών την είχε υπολογίσει στο τεράστιο ύψος του 40% του Α.Ε.Π. ή σε περίπου 90 δισεκατομμύρια και την εξ αιτίας της απώλεια φορολογικών εσόδων σε 10 έως 12% του Α.Ε.Π. ή σε 25 έως 30 δισεκατομμύρια.

Αυτό που θα περίμενε κάποιος λοιπόν από μια σοβαρή, υπεύθυνη και ικανή διακυβέρνηση θα ήταν, αντί να οδηγηθεί η Ελληνική οικονομία στο σοκ της ξαφνικής «ασιτίας» το οποίο κατά τα φαινόμενα κινδυνεύει να την οδηγήσει στη χρεοκοπία, να στρέψει τις προσπάθειες της κυρίως στον τομέα του συστηματικού και ουσιαστικού περιορισμού της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής. Σε συνδυασμό μάλιστα με την «άσκηση» της ενίσχυσης της παραγωγής, δίνοντας προτεραιότητα στην τόνωση της υγιούς και μη κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας και στον δραστικό μετασχηματισμό (όχι κατ’ ανάγκη περιορισμό) του κράτους σε λειτουργική αναπτυξιακή και κοινωνική «ατμομηχανή».

Αντί γι’ αυτό, η κυβέρνηση μέσα σε λίγους μόνο μήνες προχώρησε σε ένα πρόγραμμα λιτότητας πρωτοφανούς αγριότητας σε βάρος των εργαζομένων (μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και μικροεπιχειρηματιών) και των συνταξιούχων περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις επιβάλλοντας υπερβολικές αυξήσεις εμμέσων φόρων, δημιουργώντας και συντηρώντας ένα κλίμα πανικού που οδηγεί σε οικονομική κατάρρευση.

Την ίδια στιγμή παρά τις υπερβολικές αυξήσεις στα καύσιμα στα ποτά και στα τσιγάρα και την αύξηση του Φ.Π.Α. πάνω από 20% τα έσοδα αυξάνονταν το πρώτο 10μηνο μόνο κατά 3,7% έναντι αρχικού στόχου 13,7%!!! Η ανεργία μέσα σε ένα μόνο χρόνο αυξήθηκε κατά 33% ο πληθωρισμός ξεπερνάει το 5% ενώ η συρρίκνωση της οικονομία φτάνει στο 4,2%.

Αυτό οδηγεί την κυβέρνηση στο δρόμο λήψης και νέων σκληρών μέτρων λιτότητας που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη ύφεση και συρρίκνωση της παραγωγικής δραστηριότητας.

Γιατί μέσα σε αυτό το αρρωστημένο κλίμα αβεβαιότητας και φόβου όλοι, από τον μικρότερο αποταμιευτή μέχρι τον μεγαλύτερο επιχειρηματία, αυτό που έχουν σαν προτεραιότητα είναι να διαφυλάξουν το όποιο μικρό ή μεγάλο απόθεμα οικονομικού «λίπους» διαθέτουν για να αντιμετωπίσουν τις «ακόμα χειρότερες μέρες» που έρχονται.

Την ίδια στιγμή η παραοικονομία ζει και γλεντάει σε βάρος μας συσσωρεύοντας ακόμα περισσότερο «λίπος» το οποίο όμως αντί να «λιπαίνει» την Ελληνική οικονομία αποθησαυρίζεται σε θησαυροφυλάκια ξένων τραπεζών ή επενδύεται σε ξένες χώρες. 


ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

27/12/2010