Επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής.

Κύριε Πρόεδρε

Απευθύνομαι σε εσάς λόγω της αυξημένης ευαισθησίας που έχετε για τα ζητήματα της εκπαίδευσης όχι μόνον ως Πρόεδρος της Εθνικής Αντιπροσωπείας αλλά και λόγω της θητείας σας ως Υπουργός Παιδείας.

Θεωρώ ότι είναι κοινοτυπία να επιχειρηματολογήσω υπέρ της σημασίας του χρόνου διδασκαλίας αφού είναι αυτονόητο ότι μάθηση και διδασκαλία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Η δραματική συρρίκνωση λοιπόν του χρόνου διδασκαλίας πιστεύω ότι πρέπει να ευαισθητοποιήσει την Εθνική Αντιπροσωπία και να ληφθούν άμεσα μέτρα που θα αποκαθιστούν την διάρκεια των μαθημάτων στα διεθνή επίπεδα (180 ημέρες τον χρόνο). Γιατί όπως θα φάνει από την παράθεση στη συνέχεια των στοιχείων για τους μαθητές της τρίτης τάξης ενός τυχαίου Λυκείου των Αθηνών έχουμε «ανεπαισθήτως» διολισθήσει σε εξαιρετικά χαμηλούς χρόνους διδασκαλίας.

Ας ασχοληθούμε με την διανυόμενη σχολική χρονιά για να δούμε πόσες ημέρες μάθημα θα κάνει ένας μαθητής της Γ Λυκείου σε ένα Λύκειο των Αθηνών. Θεωρητικά τα μαθήματα ξεκινούν στις 11η Σεπτεμβρίου και τελειώνουν, σύμφωνα και με τα περυσινά δεδομένα, στις 16 Μαΐου. Αν αφαιρέσουμε από τις 248 ημέρες που μεσολαβούν τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα καθώς και τα Σαββατοκύριακα μένουν 158 ημέρες. Αν αυτές οι ημέρες ήταν όλες ημέρες μαθημάτων θα ήσαν λίγες αλλά τα πράγματα δεν θα ήταν τραγικά. Όμως όπως θα δούμε χάνονται πολλές ακόμα ημέρες. Συγκεκριμένα και κατά μήνα έχουμε τις εξής «απώλειες». Σεπτέμβριος: 11 ημέρα αγιασμού και διανομής βιβλίων. Οκτώβριος: 3 Αγίου Διονυσίου (πολιούχος), 11,14,18,21 εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης (σχολεία εκλογικά κέντρα), 27,28 Εθνική γιορτή. Νοέμβριος: 15 γιορτή για επέτειο Πολυτεχνείου. Ιανουάριος: 30 σχολική γιορτή (των τριών Ιεραρχών). Μάρτιος: 10 Καθαρά Δευτέρα, 24,25 Εθνική γιορτή. Μάιος: 16 τελευταία ημέρα, πρόγραμμα και ύλη εξετάσεων.

Απομένουν 144 ημέρες ήδη εξαιρετικά λίγες αλλά δυστυχώς ούτε καν αυτές δεν είναι όλες ημέρες μαθημάτων. Οι μαθητές «δικαιούνται» και πραγματοποιούν 5 «περιπάτους», έναν περίπου κάθε μήνα και μία 5νθήμερη εκδρομή έτσι οι ημέρες μαθημάτων μειώνονται κατά 10 ακόμα και φθάνουν τις 134. Τέλος αν αφαιρέσουμε και τις 4 περίπου αθροιστικά ημέρες που είναι αφιερωμένες στις συλλογικές δραστηριότητες των μαθητών και των εκπαιδευτικών μένουν μόνο 130 ημέρες.

Η κατάσταση θα ήταν επιεικώς απαράδεκτη ακόμα και αν δεν υπήρχαν άλλα προβλήματα όπως η καθυστερημένη πρόσληψη των αναπληρωτών που οδηγεί στην απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων διδακτικών ωρών, ασθένειες εκπαιδευτικών, απεργίες, καταλήψεις και άλλα έκτακτα περιστατικά.

Ήταν όμως πάντα έτσι; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους μας. Ποτέ ο χρόνος διδασκαλίας δεν ήταν τόσο ελάχιστος. Μέχρι το 1981 δεν ίσχυε το 5νθήμερο και μέχρι το 1999 τα μαθήματα τελείωναν στις 31 Μαΐου. Υπήρχαν δηλαδή 45-50 ημέρες διδασκαλίας επιπλέον.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ κύριε Πρόεδρε ότι η αυξημένη ευαισθησία σας για τα θέματα της εκπαίδευσης σε συνδυασμό με το κύρος σας μπορούν να συμβάλουν στην αναστροφή της παρούσας κατάστασης την οποία θεωρώ απαράδεκτη και πιστεύω όχι αδικαιολόγητα.

Με βαθιά εκτίμηση,

Αντώνης Αντωνάκος

Αντιπρόεδρος Ο.Λ.Μ.Ε.

Αθήνα 09-05-2003

 

antonakosantonis@gmail.com http://www.antonakos.edu.gr