Νεοκαραμανλικοί και Καραμανλοφάγοι.

Η «ναυαρχίδα» της «ενημέρωσης» της Σοσιαλιστικής «αλλαγής» είχε υπότιτλο: «Η εφημερίδα που γκρέμισε τον Καραμανλή». Αν και δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία διδάξασα, αυτού του είδους της δημοσιογραφίας εκ μέρους του «προοδευτικού» τύπου που παγίως στηρίζει τη «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη», λόγω του λούμπεν χαρακτήρα της θεωρείται ότι δημιούργησε τη δική της σχολή. Τη σχολή του Αυριανισμού.

Όμως η σχολή προϋπήρχε. Από το «ώχετο απιών», το 1963 για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ του Κόκα και τα άλλα εμετικά του συγκροτήματος την δεκαετία του 60 πριν από τη δικτατορία. Μια σχολή που, τα πραξικοπήματα της «φίλιας» πλευράς τα καθιέρωσε ως «κινήματα» και «επαναστάσεις», το «ιδιώνυμο» δημοκρατική πράξη, που ξεχνά ποιος ήταν πρωθυπουργός στα «Δεκεμβριανά», ποιος όταν άνοιξε η Μακρόνησος, ποίος όταν εκτελέστηκε ο Μπελογιάννης. Είναι μια «προοδευτική» και «πνευματώδης» σχολή που καθιερώνει ευφυολογήματα όπως: η «τρύπα του Καραμανλή» ή «δημοκρατικές» κενολογίες όπως ο «Γέρος της Δημοκρατίας».

Αυτή η σχολή έχει στυλ κοσμοπολίτικο, τρόπους εκλεπτυσμένους, και ορκίζεται κατά του Αυριανισμού. Έχει μειώσει το μένος της κριτικής κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Γιατί η ιστορία τον δικαιώνει και την εκθέτει.

Αλλά έχει «περιλάβει» το νεώτερο Καραμανλή τον οποίο κατηγορεί «δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν». Ξεκίνησε με το καλημέρα την επομένη της εκλογής του στην προεδρία της Ν.Δ. όταν η «σοβαρή» του συγκροτήματος πρωτοσέλιδα δημοσίευσε την ντόλυ το πρόβατο με τίτλο «κλωνοποίηση». Συνέχισε βοηθώντας να συντηρηθούν και να αναπαραχθούν ψευδέστατα «αφηγήματα» της μαύρης προπαγάνδας για θέματα προσωπικής φύσης.

Όταν, παρά τη λυσσαλέα πολεμική και τη σκανδαλώδη και αργυρώνητη στήριξη του «εκσυγχρονισμού», έγινε Πρωθυπουργός δεν τον άφησαν σε χλωρό κλαρί. Και τώρα 7 χρόνια μετά βλέπουν παντού το φάντασμα του. Και όσο σιωπά λυσσάνε. Γιατί καταλαβαίνουν ότι στη λαϊκή ψυχή τα ερείσματα του παραμένουν αμείωτα παρά την ανέντιμη πολεμική που του γίνεται.

Το τελευταίο «αφήγημά» τους, θέλει να δημιουργήσει ταύτιση με τον Τσίπρα και το Σύριζα. Για να του φορτώσει τις αμαρτίες και τα εγκλήματα τους. Σε αυτή προσπάθεια τα «παιδιά του συγκροτήματος» και όχι μόνο, έχουν ρίξει τώρα όλες τους τις δυνάμεις. Βαφτίζοντας νεοκαραμανλικούς όσους επιχειρούν, με επιχειρήματα να προβάλουν μια άλλη άποψη. Σαν ευγνώμονα «ψυχοπαίδια του εκσυγχρονισμού» με αλληλεγγύη στηρίζουν όλους τους «συντρόφους» με τους οποίους «θήλασαν από τον ίδιο μαστό». Είναι οι ίδιοι που έφτιαχναν «αγιογραφίες» (με το αζημίωτο;;;) για το Σημίτη και τον εκσυγχρονισμό. Και ακόμα του φτιάχνουν. Στηρίζοντας τις προσπάθειες του για εξεύρεση ηγεσίας στη «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη».   Από τη λίστα με τα «παιδιά» και τα «ψυχοπαίδια» του «εκσυγχρονισμού» και της «αλλαγής» φυσικά. Γιατί πιστεύουν, και μπορεί να μην έχουν άδικο, ότι: «αφού δεν τους το θυμίζουμε εμείς, ποιος θυμάται τα Ίμια, ποιος θυμάται τους S300, ποιος θυμάται τον Οτσαλάν, ποιος θυμάται τη ληστεία του χρηματιστηρίου (και αυτούς που τα τσεπώσανε), ποιος θυμάται τον Τσουκάτο τον Μαντέλη τον Άκη τον Παπαντωνίου, ποιος θυμάται το πάρτι των Ολυμπιακών έργων;;;».

Έχουνε δίκιο τα παιδιά, λίγοι θυμούνται. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τη μνήμη αυτών των λίγων πρέπει να την προκαλούν. Γιατί η ιστορία έστω και αργά θυμάται και «πληρώνει» τον καθένα με το «νόμισμα» που του αξίζει.

Ας μην επιχειρούν λοιπόν να δημιουργήσουν αποπροσανατολισμούς και ρήγματα. Ας μην επιχειρούν να οδηγήσουν τον νέο πρόεδρο της Ν.Δ. να επαναλάβει το λάθος του προκατόχου του. Ο οποίος παραδόθηκε αμαχητί στο ΠΑΣΟΚ και στον κύριο Βενιζέλο. Αφήνοντας ακάλυπτη την παράταξη και την ιστορία της απέναντι σε μια λυσσώδη προσπάθεια να αθωωθεί η «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη» και να ενοχοποιηθεί η Ν.Δ. (η Δεξιά κατά τους «προοδευτικούς») για τη χρεωκοπία της χώρας. Γιατί η χρεωκοπία έχει παππού και πατέρα με το όνομα Παπανδρέου και ηθικούς αυτουργούς τους «κεκράκτες» και διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Τη σχέση πρέπει να έχει ο τύπος, η ουσιαστική 4η εξουσία σε μια πραγματική δημοκρατία, με κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις; Τι σχέση πρέπει να έχει η ιδιοκτησία του τύπου με προμήθειες, εργολαβίες, ακάλυπτα δάνεια, κρατικές διαφημίσεις, χρηματιστηριακές συναλλαγές σε περιόδους ύποπτες όπως το 1999;;;

Τώρα όμως που, λόγω οικονομικής κρίσης και όχι λόγω ΣΥΡΙΖΑ, η «διαπλοκή» και οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις περνάνε δύσκολες μέρες, ίσως είναι μια ευκαιρία για να ξαναβρούν την αξιοπρέπεια τους τα «ορφανά της διαπλοκής».

19-08-2016

Αντώνης Αντωνάκος

 

mailto:antonakosantonis@gmail.com http://www.antonakos.edu.gr