Οι αποδράσεις από την Αθήνα αποτελούν το καλύτερό σας χόμπι; 

Επιμέλεια

Γιάννης Κουρτάκης

 

Για όλους τους «φυλακισμένους» της Αθήνας πιστεύω ότι το πιο αγαπημένο hobby είναι οι «αποδράσεις».

Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για εκείνους που όπως εγώ γεννηθήκαμε και περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια στην επαρχία, κοντά στη φύση. Για όλους μας, ανεξάρτητα με το τι δηλώνει ο κάθε ένας, το μεγαλύτερο hobby είναι τα ταξίδια και ιδιαίτερα εκείνα που μας φέρνουν κοντά στην φύση. Οι μικρότερες ή μεγαλύτερες ¨αποδράσεις¨.

Μου αρέσει το βάδισμα μέσα στο πράσινο, να περπατώ και να βλέπω ζωή, να βλέπω τις αλλαγές των εποχών στη φύση όχι στις βιτρίνες. Να μυρίζω το υγρό χώμα, τα αρώματα των λουλουδιών, το ξερό χορτάρι το Καλοκαίρι. Μου αρέσει να βαδίζω αναπνέοντας τα αρώματα της φύσης και απολαμβάνοντας τους ήχους ή και την σιωπή της αλλά όχι να κάνω slalom ανάμεσα σε παρκαρισμένα μηχανάκια και αυτοκίνητα όχι να αναπνέω καυσαέριο και σκόνη με την συνοδεία μιας αδιανόητης ηχορύπανσης.

Μπορεί τελευταία να έχουν γίνει του συρμού οι πολυτελείς «πεζόδρομοι» αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν αυτή την αγωνιώδη «αναζήτηση» για λίγες ανάσες μακριά από μια πόλη που μας ταλαιπωρεί και μας βασανίζει μακριά από μια πόλη που κλέβει ένα μεγάλο μέρος από την ζωή μας όχι μόνο λόγω της πάσης φύσεως ρύπανσης αλλά και γιατί μας αναγκάζει να θυσιάζουμε πολλές ώρες κάθε ημέρα στο κυκλοφοριακό της «τρελοκομείο».

Για να βρεθείς σε ένα μέρος κατάλληλο για βάδισμα θα το πληρώσεις με 2 ώρες ταλαιπωρία στο κυκλοφοριακό χάος. Για να αποκτήσεις δέκα τετραγωνικά κήπο μια ώρα μακριά από την δουλειά σου πρέπει να δουλεύεις μια ζωή.

Οι χώροι «απόδρασης» μέσα στην πόλη παραμένουν ανύπαρκτοι για τους Αθηναίους.. Αντί γι’ αυτό γεμίσαμε με γυμναστήρια και με διαφημίσεις για όργανα κατ’ οίκον γυμναστικής για να  μπορείς να ασκείσαι δίχως να διακόπτεται η συστηματική χειραγώγησή σου από την τηλεόραση.

Τα μεγάλα προβλήματα παραμένουν στη αθέατη πλευρά του κυβερνητικού ενδιαφέροντος.

Χόμπι μου είναι το βάδισμα, μήπως μπορεί κάποιος να μου πει που μπορώ να βαδίζω σε αυτήν την «πόλη»;

 

Αντώνης Αντωνάκος

Πρόεδρος ΟΛΜΕ

Η ΑΠΟΦΑΣΗ

 

7-01-2004