Ραντεβού το Σεπτέμβριο για νέες κινητοποιήσεις.
Συνέντευξη στην Πηνελόπη Γαβρά.
|
«Θέλουμε να γυρίσουμε σελίδα. Αυτό που θα επιδιώξουμε είναι η συσπείρωση των συναδέλφων γύρω από τη συλλογική οργάνωση, ώστε να έχουμε δυναμική παρουσία στο χώρο της εκπαίδευσης» επισημαίνει ο κ. Αντωνάκος |
Η ομολογία του νέου πρόεδρου της ΟΛΜΕ περί αποτυχίας του συνδικαλιστικού κινήματος και η έκκληση προς τους μαθητές για βοήθεια, αφήνουν μια χαραμάδα ελπίδας για την τύχη του εκπαιδευτικού συστήματος. Ο μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ, Αντώνης Αντωνάκος - το καλό παιδί της Ρηγίλλης, όπως τον αποκάλεσε μερίδα του Τύπου, εξελέγη στη θέση του προέδρου της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, την οποία τα τελευταία 20 χρόνια κατείχε το ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος, χωρίς να αποποιείται την κομματική τουταυτότητα, επισημαίνει έτι τα συμφέροντα των συναδέλφων του και της εκπαίδευσης γενικότερα είναι στις προτεραιότητες του.
|
Δεν αποποιήθηκα ποτέ την κομματική μου ταυτότητα, αλλά προτεραιότητα μου είναι τα συμφέροντα των συναδέλφων, μία ανάγκη που προϋποθέτει συσπείρωση. Έτσι θα αντιμετωπίσουμε την έκρηξη της καταπιεσμένης αξιοπρέπειας του εκπαιδευτικού. |
Πρέπει να έχει χρώμα η Παιδεία;
«Πρέπει να έχει ψυχή, καρδιά και εθνικό χαρακτήρα. Ωστόσο, αυτή τη φορά στην ηγεσία της ΟΛΜΕ βρίσκεται πρόεδρος που ανήκει στη Ν.Δ., ενώ προηγουμένως ανήκε στο ΠΑΣΟΚ. Η κομματική τοποθέτηση επισημαίνεται μόνο από τον Τύπο. Εγώ λέω ότι αυτή τη φορά είναι ο Αντωνάκος στην ΟΛΜΕ, ένας από τους 90.000 εκπαιδευτικούς που είμαστε συνάδελφοι ισάξιοι και ισότιμοι μεταξύ μας».
Πιστεύετε ότι η κομματική σας ταυτότητα δεν θα σταθεί εμπόδιο στο έργο σας;
«Από τα φοιτητικά μου χρόνια η δραστηριότητα μου ήταν στο προσκήνιο και ως εκ τούτου γνωστή σε όλους τους συναδέλφους, που με ψήφισαν με τη βεβαιότητα ότι ποτέ δεν θα βάλω σε δεύτερη μοίρα τα συμφέροντα τα δικά τους και της εκπαίδευσης γενικότερα».
Πόσα χρόνια ασχολείστε με τα συνδικαλιστικά;
«Από τότε που ενηλικιώθηκα. Θεωρώ ότι η ενασχόληση με τα κοινά γενικά -στην υγιή μορφή της - είναι ένα «μικρόβιο» που το έχει κάποιος από μικρός, όταν αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να ανασκουμπωθεί για να αντιμετωπίσει μαζί με άλλους κοινά προβλήματα».
Τι σημαίνει για το πολύπαθο εκπαιδευτικό σύστημα η αλλαγή στην ηγεσία της ΟΛΜΕ;
«Θέλουμε να γυρίσουμε σελίδα. Είναι μια περίοδος που το συνδικαλιστικό κίνημα περνάει κρίση και εμείς θα επιδιώξουμε τη συσπείρωση των συναδέλφων γύρω από τη συλλογική οργάνωση, ώστε να έχουμε δυναμική παρουσία στο χώρο της εκπαίδευσης».
Θεωρείτε ότι είχε ατονήσει η δράση σας τα τελευταία χρόνια;
«Μετά τη μεγάλη κινητοποίηση του 1997 υπήρξε, όντως, αδρανοποίηση του κινήματος των εκπαιδευτικών. Πιστεύουμε ότι ήρθε πια ο καιρός οι καθηγητές να αποκτήσουν και πάλι τη θέση που είχαν στην καρδιά της κοινής γνώμης».
Ωστόσο, ακόμη και μετά τη δυναμική - όπως λέτε - κινητοποίηση του 1997 δεν υπήρξαν άμεσα αποτελέσματα...
|
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο εκπαιδευτικός λειτουργεί με Βάση τη φλόγα που έχει μέσα του. Αλλά η πολιτεία μάλλον έχει βάλει σκοπό να τη σβήσει! |
«Κατ αρχήν η απόπειρα που έκανε ο τότε υπουργός Παιδείας να επιβάλει ένα εξωπραγματικό σύστημα στο χώρο της εκπαίδευσης ουσιαστικά απέτυχε. Και εκείνο το σύστημα που επιβλήθηκε με τους νόμους 2525 και 2640 έχει αναιρεθεί στο μεγαλύτερο μέρος του. Επίσης, υπήρξαν ρυθμίσεις που αφορούν τη μείωση των μαθητών ανά τμήμα, αλλά και βελτιώσεις στον τρόπο λειτουργίας της εκπαίδευσης. Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοείται ότι μόνοι μας, χωρίς τη συμπαράσταση μαθητών και γονιών, δεν μπορούμε να επιτύχουμε τις μεγάλες τομές».
Είναι δυνατόν ο πρόεδρος ενός συνδικαλιστικού σωματείου να κάνει, επί της ουσίας, κάτι στη Μέση Εκπαίδευση;
«Μπορεί να συσπειρώσει τη μεγάλη δύναμη των 90.000 συναδέλφων, οι οποίοι μπορούν και στο χώρο της εκπαίδευσης και στον κοινωνικό χώρο γενικότερα να ασκήσουν πολύ μεγάλη επιρροή».
Πώς αναμένεται η νέα σχολική χρονιά;
«Μετά τη μεταπολίτευση ο χώρος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δίνει σε τακτά χρονικά διαστήματα μεγάλες "σεισμικές" δονήσεις. Είναι η έκρηξη της καταπιεσμένης αξιοπρέπειας του εκπαιδευτικού Θεωρώ ότι αρχίζει να συσσωρεύεται μεγάλη ένταση στους συναδέλφους και πιστεύω ότι αν δεν υπάρξουν έγκαιρα απαντήσεις σε κάποια ώριμα αιτήματα μας, είναι πολύ πιθανόν από το φθινόπωρο να υπάρξει ένας νέος μεγάλος κύκλος κινητοποιήσεων».
Τι φταίει που τα παιδιά δεν μαθαίνουν γράμματα σήμερα;Επικαλούμαι πρόσφατες έρευνες, οι οποίες καταδεικνύουν σοβαρές ελλείψεις στις γνώσεις τους.
«Θα σας απαντήσω με τα λόγια ενός απόφοιτου ελληνικού πανεπιστημίου, ο οποίος στη συνέχεια τελείωσε το Χάρβαρντ, όταν τον ρώτησα αν είναι δύσκολο το διεθνούς φήμης αμερικανικό πανεπιστήμιο. Μου απάντησε: "Δεν είναι δύσκολο γιατί, πρώτον, δεν σου ζητάνε παράλογα πράγματα και, δεύτερον, σου παρέχουν όση βοήθεια χρειάζεσαι". Σε αυτά τα δύο πράγματα κρύβεται όλο το πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα. Και παράλογα πράγματα ζητάμε "να αποστηθίσουν, π.χ., 200 αντιδράσεις" και η βοήθεια που τους δίνουμε είναιμηδαμινή».
Θα επιμείνω. Επιτρέπεται ένα παιδί του γυμνασίου ή του λυκείου να μην γνωρίζει τι γιορτάζουμε στις 28 Οκτωβρίου και τι στις 25 Μαρτίου;
«Οι μεμονωμένες περιπτώσεις, ακόμη και όταν είναι αληθινές...»
Θεωρείτε, δηλαδή, ότι η τηλεόραση στήνει το θέμα;
«Όχι ακριβώς, αλλά είναι μεμονωμένες περιπτώσεις που αναδεικνύονται γιατί κάνουν εντύπωση. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στο χώρο της εκπαίδευσης, με τα οποία πρέπει να ασχοληθούμε. Το σημαντικότερο είναι κατά πόσον το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό αποτέλεσμα είναι αντίστοιχο με τις προσπάθειες που καταβάλλουν συνολικά τα παιδιά. Θα πρέπει, επίσης, να γίνει αντιληπτό ότι ο εκπαιδευτικός λειτουργεί με βάση τη συνείδηση και τη φλόγα που έχει μέσα του. Και ξέρετε, δεν υπάρχει από την πολιτεία ουσιαστικό κίνητρο για να κρατάει αναμμένη αυτή τη φλόγα».
Κατά καιρούς π νεολαία έχει κατηγορηθεί, και μάλιστα από τους «πατέρες του έθνους», για το χαμηλό της επίπεδο. Ποια είναι άποψη σας;
«Οι πατέρες του έθνους αδικούν τη νεολαία και χαίρομαι όταν τα ίδια τα παιδιά τούς διαψεύδουν. Η ελληνική νεολαία παρότι αναπτύσσεται σε μια κοινωνία που παρουσιάζει έντονα σημάδια παθογένειας, αποπροσανατολισμού και ηθικού ελλείμματος, πηγαίνει πολύ καλά. Τα πρότυπα που προβάλλονται και καλλιεργούνται από τα ΜΜΕ δεν βοηθούν τη λειτουργία του σχολείου. Πώς ένας καθηγητής θα πείσει ένα μαθητή για την αξία της μόρφωσης, όταν η μόρφωση και η διανόηση δεν προβάλλονται όσο το καλλίγραμμο σώμα ενός μοντέλου ή η επιτυχία ενός καλλιτέχνη;».
Είναι εύκολο να ρίχνει κανείς τις ευθύνες αλλού. Πείτε μας, όμως, και το ποσοστό της δικής σας ευθύνης.
«Και οι εκπαιδευτικοί είμαστε ένα κομμάτι της κοινωνίας και δεν είναι δυνατόν να μείνουμε ανεπηρέαστοι από τα γενικότερα προβλήματα».
Ειλικρινά, μπορεί ένας μαθητής χωρίς φροντιστήριο να πετύχει στα ΑΕΙ;
«Θα απαντήσω ανάποδα. Αν κανένας μαθητής δεν έκανε φροντιστήριο, τότε κατά 95% οι ίδιοι μαθητές που πετυχαίνουν σήμερα, θα πετύχαιναν σης ίδιες σχολές. Το φροντιστήριο αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος. Επικεντρωνόμαστε στη διαδικασία εισαγωγής, στον πρωταθλητισμό που κάνουν τα παιδιά για να μπουν στο πανεπιστήμιο και αυτό μας αποπροσανατολίζει από την πραγματική ουσία της εκπαιδευτικής διαδικασίας».
|
Αν ξεκινούσα τώρα θα έλεγα «όχι» στο συνδικαλισμό Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα στη μέση εκπαίδευση; «Συνολικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν δύο πυλώνες: ο τρόπος παραγωγής εκπαιδευτικής πολιτικής που γίνεται από τους εκάστοτε υπουργούς Παιδείας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ενώ θα έπρεπε η εκπαιδευτική πολιτική να ξεφεύγει από τα στενά όρια μιας υπουργικής θητείας, και δεύτερο πρόβλημα είναι το οικονομικό. Δεν νοείται οι δαπάνες για την εκπαίδευσα να είναι στο 3,5% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι πάνω από 5%». Ποιος είναι ο μισθός του καθηγητή σήμερα; «Θα σας πω για τον δικό μου. Με 23 χρόνια υπηρεσίας είναι περίπου 1.200 ευρώ». Ωστόσο, μπορείτε να κάνετε ιδιαίτερα. «Αυτό δεν πρέπει να αφορά κανέναν εκπαιδευτικό. Το ζητούμενο είναι ο καθηγητής, όπως κάθε. εργαζόμενος, να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς με το μισθό του». Από πότε έχετε να διδάξετε; «Αρκετά χρόνια. Από τότε που είμαι στο διοικητικό συμβούλιο της ΟΛΜΕ». Σας λείπει η επαφή με χους μαθητές; «Αν μπορούσα να γυρίσω το ρολόι πίσω δεν θα είχα ασχοληθεί σε τέτοια έκταση με τον συνδικαλισμό». Αν μπαίνατε τώρα σε μια αίθουσα διδασκαλίας, τι είναι αυτό που θα λέγατε στους μαθητές; «Πρώτα θα άκουγα τους ίδιους. Κι αν έπρεπε να τους πω κάτι θα τους έλεγα: Εμείς αποτύχαμε, βοηθήστε μας να γίνουμε καλύτεροι». |
Επομένως αυτή την καραμέλα της δωρεάν παιδείας να σταματήσουμε να την πιπιλάμε όλοι. «Θεωρώ ότι τα επίθετα έχουν νόημα, όταν υφίστανται τα ουσιαστικά. Το μεγάλο πρόβλημα είναι αυτή καθαυτή η παιδεία και είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα θεσμικό πλαίσιο για να υπάρξει ουσιαστική εκπαίδευση».
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ
21-07-2003